Vorige week maakte ik 2 versies van deze geweldige polentataart: het origineel met artisjokken en rozemarijn en geitenkaas, en een variant met gestoofde prei, tomaatjes, salie en Gruyere.
Twee grote ovenschalen gingen schoon leeg.
Het is meer een ovenschotel dan een 'taart' - nette punten ervan snijden lukt niet erg, hoewel ik denk dat dat makkelijker is als je hem wat meer af laat koelen.
Door de combinatie romige polenta, frisse joghurt-custard en de zurige geitenkaas is het een heel bijzonder gerecht. Vandaag maakte ik een versie met groene asperges en dille. De helft van de hoeveelheden in het oorspronkelijke recept, en we maakten het taartje met z'n 2en gemakkelijk soldaat.
(Foto's maken tijdens het kookproces was ook fijn. Een mooie flashback naar de culinair-journalistdagen. Wat een leuk werk was dat toch).
No comments:
Post a Comment