Toen ik laatst in Duitsland was herlas ik het, voor de 3e keer denk ik. Nu is het eigenlijk geen boek(je) om vaak van kaft tot kaft uit te lezen: veel meer is het een verzameling teksten om steeds weer naar terug te keren, soms naar de ene, dan naar de andere brief, en dan blijkt dat op verschillende momenten in je leven verschillende zinnen ineens echt tot je spreken.
De hele bundel staat boordevol citeer-waardige teksten en de meest wijze levens- en liefdes- en schrijflessen. Maar het was dit citaat wat de afgelopen weken me steeds weer in gedachten kwam. Misschien omdat het onderwerp 'geduld' zo helemaal bovenaan m'n bewustzijn leeft op het moment - de laatste week heb ik op vier verschillende momenten tegen vier verschillende mensen gezegd dat mijn slechtste eigenschap, de slechte eigenschap die de moeder is van al mijn andere minder mooie en leuke en goede kanten, is: mijn ongeduld.
Rilke dus,Brieven aan een jonge dichter.
"...I would like to beg you dear Sir, as well as I can, to have patience with everything unresolved in your heart and to try to love the questions themselves as if they were locked rooms or books written in a very foreign language. Don't search for the answers, which could not be given to you now, because you would not be able to live them. And the point is to live everything. Live the questions now. Perhaps then, someday far in the future, you will gradually, without even noticing it, live your way into the answer."
En in het Duits, voor wie dat aan kan, vooral vanwege het prachtige woord allmählich:
«(…) und ich möchte Sie, so gut ich es kann bitten, Geduld zu haben gegen alles Ungelöste in Ihrem Herzen und zu versuchen, die Fragen selbst lieb zu haben, wie verschlossene Stuben und wie Bücher, die in einer fremden Sprache geschrieben sind. Forschen Sie jetzt nicht nach den Antworten, die Ihnen nicht gegeben werden können, weil Sie sie jetzt nicht leben könnten. Und es handelt sich darum, alles zu leben. Leben Sie jetzt die Fragen. Vielleicht leben Sie dann allmählich, ohne es zu merken, eines fernen Tages in die Antworten hinein.»
No comments:
Post a Comment