Pages

Tuesday, December 4, 2012

Doorzichtig

Ik was even weg, want ik was even hier.

Bij het weg gaan schreef ik in het gastenboek: Bedankt voor een plek waar niemand je kent, en je dus kunt zijn wie je bent.

De dagen rond en op Slangenburg waren afwisselend mistig en zonnig, wazig en helder.
Vier dagen zonder tv, telefoon of internet, en met een zelf opgelegde praatstop: het was een uitdaging.



Maar de bossen waren uitgestrekt genoeg om je niet te vervelen, en de rust die ontstaat als je 4 (vier!) dagen lang niet bezig bent met 'wie zal ik mailen en wanneer zal persoon X terugmailen en waarom heeft persoon X nog niet niet terug gemaild en zal ik persoon X dan nog maar eens mailen o nee ik moet rustig afwachten maar wat zou het betekenen, dan zal ik persoon Y maar eens mailen' ....


.... en je je nergens anders druk over hoeft te maken dan over zaken als 'zal ik voor of na het eten een boswandeling maken', of 'zal ik D.H. Lawrence lezen vandaag of Jane Austen?'


Daar word je behoorlijk rustig van.

Het uitzicht vanuit mijn zolderkamertje.

Eigenaardige zwammetjes.

Nu weer gewoon, maar misschien heb ik toch lessen geleerd? Dat ik mijn telefoon best af en toe een tijdje kan vergeten, bijvoorbeeld. Ik ben huiverig om meteen grootse beslissingen te nemen, en vooral huiverig om daar hier over te vertellen. Maar een klein beetje van de Slangenburgse rust hoop ik mee te nemen de hectische decembermaand in.

Friday, November 23, 2012

Open Road




Afoot and light-hearted I take to the open road,
Healthy, free, the world before me,
The long brown path before me leading wherever I choose.
Henceforth I ask not good-fortune, I myself am good-fortune,
Henceforth I whimper no more, postpone no more, need nothing,
Done with indoor complaints, libraries, querulous criticisms,
Strong and content I travel the open road.

The earth, that is sufficient,
I do not want the constellations any nearer,
I know they are very well where they are,
I know they suffice for those who belong to them.

(Still here I carry my old delicious burdens,
I carry them, men and women, I carry them with me wherever I go,
I swear it is impossible for me to get rid of them,
I am fill'd with them, and I will fill them in return.)

(....)

I think heroic deeds were all conceiv'd in the open air, and all
free poems also,
I think I could stop here myself and do miracles,
I think whatever I shall meet on the road I shall like, and whoever
beholds me shall like me,
I think whoever I see must be happy.

5
From this hour I ordain myself loos'd of limits and imaginary lines,
Going where I list, my own master total and absolute,
Listening to others, considering well what they say,
Pausing, searching, receiving, contemplating,
Gently, but with undeniable will, divesting myself of the holds that
would hold me.

I inhale great draughts of space,
The east and the west are mine, and the north and the south are mine.

I am larger, better than I thought,
I did not know I held so much goodness.

All seems beautiful to me,
can repeat over to men and women You have done such good to me
I would do the same to you,
I will recruit for myself and you as I go,
I will scatter myself among men and women as I go,
I will toss a new gladness and roughness among them,
Whoever denies me it shall not trouble me,
Whoever accepts me he or she shall be blessed and shall bless me.

(2 stukjes uit Song of the Open Road, Walt Whitman)

Saturday, November 10, 2012

Happy Birthday to Me



Nee, ik was niet jarig. Of, nou ja, ik was wel jarig, alweer een tijdje geleden.

Maar ik had nog een cadeau tegoed, en gisteren namen mijn lieve collega's die weliswaar collega's zijn maar vooral ook vrienden, die altijd maar weer bereid zijn te luisteren naar de verhalen over mijn soms enigszins rare leven, me mee naar 1 van mijn favoriete restaurants, Speijkervet.

Heerlijk eten, een overvloed aan wijn, en een rumoerige nazit in een naburig cafe waar de emoties een beetje al te vrijuit gingen. Precies zoals het hoort, op je 43e plus een half jaar verjaardag.

Dankjulliewel!





Friday, October 5, 2012

This moment takes faith


Prachtig werk van David Reed in het Kunstmuseum Bonn.

Ik was het meest onder de indruk van de serie werktekeningen, waar je via grote papieren vellen deelgenoot wordt gemaakt van het creatieve proces - in een soort georganiseerd gekrabbel en geklieder.

"This painting works better upside down."

En, naast een klodder roze en een klodder lichtblauwe verf, een mijmering over de connotaties van roze en blauw en of dat in alle culturen met meisjes- en jongensbaby's geassocieerd wordt?

Mijn favoriet, deze.
"Realized again that pre-planning doesn't really help. One has to jump in + see what will happen. This moment takes faith that something worthwile will happen".




Wednesday, October 3, 2012

Letzte Tage

Een regenachtige dag in het Ahrtal.


Ja, dit waren inderdaad hele lekkere chips. Maar wat er zo bijzonder is aan Canadese mosterdzaadjes?

Museum voor moderne kunst, in Bonn.

De laatste avond om een menukaart te bestuderen.

En na thuiskomst in Nederland was er nog een paar dagen dit. Ook niet verkeerd.

Maar nu is het afgelopen met nietsdoen en lanterfanten, met eten en drinken alsof het alle dagen feest is. Morgen begint het Gewone Leven weer, het Nieuwe Seizoen.

Voorwaarts.

Thursday, September 27, 2012

In het Ahrtal

We zijn aan de laatste fase van de reis begonnen en zitten in het Ahrtal, in de Eifel.
Een vakantiebestemming die ik, ik moet het bekennen, uitsluitend en alleen heb uitgekozen omdat hier fantastische rode wijn vandaan komt - Spätburgunder, en de vrij zeldzame Frühburgunder.

Het wijnrestaurant waar we gisteravond naartoe wilden bleek helemaal vol te zitten, wat leidde tot een lichtelijk vertwijfelde rondwandeling door Ahrweiler (waar vanuit ons vakantiehuis naar toe waren gewandeld (3 kwartier! we waren moe! we wilden eten en drinken!))
Uiteindelijk belandden we in een kleine Weinstube waar we dan maar even een glas zouden drinken voor we verder zouden zoeken naar een restaurant. Maar daar bleven we dus een paar uur hangen, met de wijn van Weingut Coels, bloedworst en kaasjes, en de onvermijdelijke afsluiter, een glaasje schnapps. Wel heel bijzondere dit keer: Hefebrand, een schnapps die gedestilleerd wordt van het gist sediment dat achterblijft in de vaten nadat het druivensap tot alcohol gegist is.

Niet erg dat we weer 3 kwartier naar huis moesten wandelen...






Unterwegs

Bij de bakker in het gehucht waar we logeerden kochten we een stuk Mohnkuchen (maanzaadtaart).

Op een verregende parkeerplaats aten we het op, begeleid door vieze tankstation koffie.

De taart was het tot nu lekkerste zoet van de vakantie.

Hoe maak je dat, Mohnkuchen?



Rondom Marburg




Monday, September 24, 2012

Aardpeerschnapps

En ineens waren we in Marburg, in een leuke wijnbar, waar we Flammkuchen met Pfifferlingen aten met als toetje een glaasje aardpeerschnapps.
De dag begon niet zo goed, met wat stress en toestanden (ach ja, vakantie is soms net het gewone leven he) maar eindigde toch weer in lichte euforie. Dank, aardpeer.






Catch-Up.

Laatste avond in Dresden: Fantastische Borschtch en ander Russisch lekkers bij Raskolnikoff.
Afgerond met een glaasje schapps en een ricotta-kersentoetje in de binnentuin.



De volgende dag, vertrek naar het Middeleeuwse dorp Quedlinburg waar we sliepen in de allergemoedelijkste Ferienwohnung ooit, vies bier dronken en voor de eerste keer niet lekker aten, en 2 dagen lang ronddwaalden tussen de sprookjesachtige vakwerkhuizen, van het Feininger Museum naar het Middeleeuwse slot. Met een stop voor Käsekuchen. En 'savonds bier en chips in ons vakantiehuis.







Ons huis (boven het antiquariaat)








Saturday, September 22, 2012

Stilte

De komende dagen zitten we in een Anton Pieckdorp zonder internet, dus jullie horen en zien even niks. Tot maandag, hopelijk.

Friday, September 21, 2012

Van Kunst en Kümmel

Tijd voor wat cultuur. Gelukkig zijn er prachtige musea in Dresden.
De Galerie Alte Meister herbergt groten als Titiaan, van Dyck, Rembrandt, Holbein, Vermeer.

En twee schilderijen van een minder grote naam, die toch 1 van mijn favorieten is: Jean-Étienne_Liotard



's avonds eten en drinken bij Plan Wirtschaft in de Neustadt.


Kametzer runderrookworst ('Guck mal, die lächelt dich an' zei de lieve ober)


... en huisgestookte Kümmelschnapps.
Daar werden we best gelukkig van.

Thursday, September 20, 2012

Herbstlich Kühl

Dat bleven ze maar zeggen, op het weerbericht waar we naar luisterden in de auto van Weimar naar Dresden.


Dresden is statig, een beetje streng, grootsteeds, en laat zich niet makkelijk kennen.



Het glinsterend overdadige interieur van de Frauenkirche.






en de gebruikelijke foto van klary-met-een-glas-aan-de-lippen. In dit geval: Federweisser