Pages

Wednesday, November 13, 2013

Nu en straks

IMG_4211
(Colorado, september 2013)

Het park op deze herfstochtend is adembenemend.
Donkerpaarse wolkenluchten waar de zon achter vandaan komt om de bladeren, in alle variaties groen en goud en rood en bruin, op te doen lichten. De honden op de grote speelwei staan tot aan hun oksels in een lichtgrijze poederige nevel. Ik wil afstappen en hier naar kijken, hier van genieten. Maar dat kan niet, want ik word ergens verwacht, ergens wacht iemand op me, die er niet erg vrolijk van zal worden als ik straks zeg 'sorry dat ik te laat ben, ik werd zo afgeleid door de herfstmist in het park'.

Dus fiets ik door, en denk intussen na over nu en straks.

Soms kun je er niet omheen, om het straks. Als je op tijd ergens moet zijn - wie kan zich dan verliezen in het moment?

Er staan hier in mijn leven een paar dingen te gebeuren waar ik me druk over maak, zenuwachtig over ben. Alles kan alle kanten op: vreugde, opluchting, trots en spannend plezier, of teleurstelling, schaamte, afwijzing en verdriet. Ik heb beide scenarios al tot in detail uitgewerkt en van elk script ook nog verschillende versies geschreven. Het is verbazingwekkend wat je kunt bereiken als je elke ochtend om 6 uur wakker wordt en niet meer in slaap valt, hoe je jezelf ook wendt of keert.

Het is dan misschien ook niet voor niets dat ik al drie avonden op de bank heb gezeten met de kat aan mijn zij en een half oog op mijn breiwerkje en een half oog op Say yes to the dress.

[Nee echt. Weinig programma's zo rustgevend als dit. Aanstaande bruiden die stuk voor stuk melden dat ze het 'anders dan anders' willen en vervolgens tevoorschijn komen in de meest klassieke witte schuimpjes-prinsessenjurken. Huilende moeders, pruilende bruidsmeisjes, budgetten van 15.000 dollar voor een jurk van ene Pnina Tournai die kennelijk de meest gewilde bruidsjurkontwerpster van nu is ("I want a Pnina!"). En als de jurkenconsulente aan de bruid vraagt: vertel eens wat over je verloofde? is het antwoord steevast: "He's the perfect guy for me, because he's my soulmate, my best friend, and a really good listener!"
Ik hoop dat er iemand zo slim is om over 5 jaar een documentaire te maken over deze bruiden en de houdbaarheid van hun huwelijksgeluk.]

Maar, dit alles, terzijde.

De dag van vandaag, en de avond van vandaag, was door deze scriptschrijver helemaal dichtgetimnmerd. Toen vroeg om 5 uur iemand: ga je straks mee een biertje drinken?
En ik zei, nee, dat kan niet, ik heb een familieding te doen.
En even later dacht ik: het kan best! Na het familieding, een biertje drinken.


Zo zat ik om 7 uur in het cafe met een dierbare vriend. We dronken bier en aten pinda's, rookten tussendoor een sigaret. En we praatten over werk en leven en liefde.

En toen we genoeg gedronken hadden ging ik naar huis. Ik gaf de kat te eten die achter de voordeur miauwend op me zat te wachten. Ik maakte voor mezelf een bordje pasta met tomatensaus. Ik ging op de bank zitten en tikte dit stukje.

En ik was best heel gelukkig, de hoofdrol spelend in mijn eigen onverwachte script.

Nu.

1 comment: