Pages

Thursday, September 27, 2012

In het Ahrtal

We zijn aan de laatste fase van de reis begonnen en zitten in het Ahrtal, in de Eifel.
Een vakantiebestemming die ik, ik moet het bekennen, uitsluitend en alleen heb uitgekozen omdat hier fantastische rode wijn vandaan komt - Spätburgunder, en de vrij zeldzame Frühburgunder.

Het wijnrestaurant waar we gisteravond naartoe wilden bleek helemaal vol te zitten, wat leidde tot een lichtelijk vertwijfelde rondwandeling door Ahrweiler (waar vanuit ons vakantiehuis naar toe waren gewandeld (3 kwartier! we waren moe! we wilden eten en drinken!))
Uiteindelijk belandden we in een kleine Weinstube waar we dan maar even een glas zouden drinken voor we verder zouden zoeken naar een restaurant. Maar daar bleven we dus een paar uur hangen, met de wijn van Weingut Coels, bloedworst en kaasjes, en de onvermijdelijke afsluiter, een glaasje schnapps. Wel heel bijzondere dit keer: Hefebrand, een schnapps die gedestilleerd wordt van het gist sediment dat achterblijft in de vaten nadat het druivensap tot alcohol gegist is.

Niet erg dat we weer 3 kwartier naar huis moesten wandelen...






Unterwegs

Bij de bakker in het gehucht waar we logeerden kochten we een stuk Mohnkuchen (maanzaadtaart).

Op een verregende parkeerplaats aten we het op, begeleid door vieze tankstation koffie.

De taart was het tot nu lekkerste zoet van de vakantie.

Hoe maak je dat, Mohnkuchen?



Rondom Marburg




Monday, September 24, 2012

Aardpeerschnapps

En ineens waren we in Marburg, in een leuke wijnbar, waar we Flammkuchen met Pfifferlingen aten met als toetje een glaasje aardpeerschnapps.
De dag begon niet zo goed, met wat stress en toestanden (ach ja, vakantie is soms net het gewone leven he) maar eindigde toch weer in lichte euforie. Dank, aardpeer.






Catch-Up.

Laatste avond in Dresden: Fantastische Borschtch en ander Russisch lekkers bij Raskolnikoff.
Afgerond met een glaasje schapps en een ricotta-kersentoetje in de binnentuin.



De volgende dag, vertrek naar het Middeleeuwse dorp Quedlinburg waar we sliepen in de allergemoedelijkste Ferienwohnung ooit, vies bier dronken en voor de eerste keer niet lekker aten, en 2 dagen lang ronddwaalden tussen de sprookjesachtige vakwerkhuizen, van het Feininger Museum naar het Middeleeuwse slot. Met een stop voor Käsekuchen. En 'savonds bier en chips in ons vakantiehuis.







Ons huis (boven het antiquariaat)








Saturday, September 22, 2012

Stilte

De komende dagen zitten we in een Anton Pieckdorp zonder internet, dus jullie horen en zien even niks. Tot maandag, hopelijk.

Friday, September 21, 2012

Van Kunst en Kümmel

Tijd voor wat cultuur. Gelukkig zijn er prachtige musea in Dresden.
De Galerie Alte Meister herbergt groten als Titiaan, van Dyck, Rembrandt, Holbein, Vermeer.

En twee schilderijen van een minder grote naam, die toch 1 van mijn favorieten is: Jean-Étienne_Liotard



's avonds eten en drinken bij Plan Wirtschaft in de Neustadt.


Kametzer runderrookworst ('Guck mal, die lächelt dich an' zei de lieve ober)


... en huisgestookte Kümmelschnapps.
Daar werden we best gelukkig van.

Thursday, September 20, 2012

Herbstlich Kühl

Dat bleven ze maar zeggen, op het weerbericht waar we naar luisterden in de auto van Weimar naar Dresden.


Dresden is statig, een beetje streng, grootsteeds, en laat zich niet makkelijk kennen.



Het glinsterend overdadige interieur van de Frauenkirche.






en de gebruikelijke foto van klary-met-een-glas-aan-de-lippen. In dit geval: Federweisser


Wednesday, September 19, 2012

Weimar, laatste avond


Hefeweizen in een glas dat er al scheef uit zag nog voor we een druppel gedronken hadden.



Eten in het romantische Anno 1900.


En daarna door de stromende regen naar huis gewandeld. Dag, Weimar.

Tuesday, September 18, 2012

Wie rijdt daar zo laat?


Dit is het tuinhuis van Goethe, in het park in Weimar, waar hij in 1782 de Erlkönig schreef.


Wer reitet so spät durch Nacht und Wind? 
Es ist der Vater mit seinem Kind; 
er hat den Knaben wohl in dem Arm, 
er faßt ihn sicher, er hält ihn warm.


"Mein Sohn, was birgst du so bang dein Gesicht?"
"Siehst, Vater, du den Erlkönig nicht?
Den Erlenkönig mit Kron und Schweif?"
"Mein Sohn, es ist ein Nebelstreif."

"Du liebes Kind, komm, geh mit mir!
Gar schöne Spiele spiel ich mit dir;
manch bunte Blumen sind an dem Strand,
meine Mutter hat manch gülden Gewand."

"Mein Vater, mein Vater, und hörst du nicht,
was Erlenkönig mir leise verspricht?"
"Sei ruhig, bleibe ruhig, mein Kind;
in dürren Blättern säuselt der Wind."

"Willst, feiner Knabe, du mit mir gehn?
Meine Töchter sollen dich warten schön:
meine Töchter führen den nächtlichen Reihn
und wiegen und tanzen und singen dich ein."

"Mein Vater, mein Vater, und siehst du nicht dort
Erlkönigs Töchter am düstern Ort?"
"Mein Sohn, mein Sohn, ich seh es genau:
es scheinen die alten Weiden so grau."-

"Ich liebe dich, mich reizt deine schöne Gestalt,
und bist du nicht willig, so brauch ich Gewalt."
"Mein Vater, mein Vater, jetzt faßt er mich an!
Erlkönig hat mir ein Leids getan!"

Dem Vater grausts; er reitet geschwind,
er hält in den Armen das ächzende Kind,
erreicht den Hof mit Müh und Not;
in seinen Armen das Kind war tot.





Thomas Quasthoff zingt het, op de muziek van Schubert.





Monday, September 17, 2012

Lass uns trinken!

Het stel zonder gezicht.


wat we dronken, aan het eind van de avond: waldhimbeergeist. Een soort sterke drank waar de essentie van framboos in zit... je ruikt het, je proeft het, maar toch ook weer niet.
De fluoriserend gele cake op de achtergrond was een worteltaart met chocola.



Het Dom plein in Erfurt.


Willekeurig Erfurts terras.



Lunch met bier: Dunkles Weissbier (wie het snapt mag het zeggen) en het lokale biertje: Kostritzer Schwarzbier. De eerste keer smaakte het zozo, maar ik ben er al helemaal aan gewend.



Het bier werd begeleid door een andere lokale specialiteit die letterlijk op elke menukaart staat: 
Thüringer Sülze. Een soort zure zult... die je ongetwijfeld in vele meer en minder smakelijke incarnaties  kunt tegenkomen.  Deze was huisgemaakt, sappig vlees en licht knapperige groente in heerlijke aspic. Er had van mij iets meer zuur bij gemogen of een echt pittige mosterd, maar het was evengoed erg lekker. 


Sunday, September 16, 2012

Streng

Het Marktplein van Weimar op een zaterdagavond.
We hadden niet echt de indruk dat er volop feest gevierd werd...


De Wartburg in Eisenach. Een middeleeuwse burcht waar Luther ooit, verstopt in een klein kamertje, het Nieuwe Testament in het Duits vertaalde.

Saturday, September 15, 2012

Urlaub, endlich!

Na een lange, lange zomer mogen we eindelijk op vakantie!

We doen een Rondje Duitsland. Van Weimar naar Dresden, van Dresden naar de Harz, van de Harz naar de Eifel en weer terug naar Amsterdam.

De wereld is te verdelen in mensen die, als je zegt 'Ik ga naar Duitsland op vakantie' je glazig aankijken en dan een grapje maken in de trant van 'kon je niks leukers bedenken?' en mensen die enthousiast roepen: 'Duitsland! Leuk! Ik ben dol op Duitsland!'

Ik hou van Duitsland. Van de taal, van de wijn, van het bier, van de braadworst. Van de donkere bossen en de lieflijke heuvels en de sprookjeskastelen en strenge kloosters. Van de aangeharkte parken en de smetteloze  badkamers en de pastelkleurige huizen en de kitscherige porseleinen beeldjes.  Van het zure roggebrood en de vriendelijke mensen en de taart en de pretentie-loosheid....

De komende 2 weken, ansichtkaarten van ons Duitse reisje.



ontbijten in de gemütliche Frühstücksecke


Zwetschgen Kuchen 


jong geluk in het Park an der Ilm in Weimar


Weimar




Tijd voor Thüringer Bratwurst!