En wijn.
de wijk Alfama in het avondlicht
En als blijkt dat er om de hoek nog een wijnbar is..
... met niet alleen fantastische wijn maar ook geweldige kaas, ham, en de fruitigste olijfolie ooit...
dan zit je daar, voor je het weet, ook weer een tijdje te praten, te eten, te drinken.
Daarna werd het Boek der Aantekeningen geraadpleegd om antwoord te krijgen op de vraag: waar gaan we eten?
Helaas werd het diner een ervaring die we alledrie maar het liefst zo snel mogelijk wilden vergeten.
Maar na een dosis pretentieuze smakeloze onzin is er in Lissabon altijd nog zoiets als het Ginjinha cafe: miniscule barretjes zonder zitplaatsen, waar de lokale kersenlikeur geschonken word in eveneens miniscule glaasjes die je dan vervolgens buiten op de stoep leegdrinkt.
Wij hadden geen zin meer in zoet maar wel in een shot sterke drank om het eten nog verder naar de vergetelheid te helpen. Aguardente, dan maar.
Proost.
No comments:
Post a Comment