Spring op de fiets! Binnen een half uur kun je de stad helemaal achter je laten. Een verre horizon, cirrocumulus, groene dijkjes, futen, ganzen, zwanen, schapen, watervlaktes.
Tegenwind die minder erg is als er een hand is om je zachtjes vooruit te duwen. Een pleisterplaats op precies het goede moment, met koffie en sprits en aardige mensen.
In de hoogste versnelling om het pontje te halen. En dan bier drinken bij het Arendsnest met de man zonder gezicht: Rogge IPA van brouwerij de Molen, een droppige zwarte IPA, en de lekkerste van de dag: Hopla van brouwerij de Zevende Hemel.
Na een trein- en busreisje wachtte er voor de uitgehongerde fietsers (27 kilometer! Zomaar. Zonder goeie voornemens om in het nieuwe jaar meer te gaan bewegen, ofzo) nog een reusachtig bord spaghetti puttanesca.
Is er nog iets te wensen?
Nou, ja, natuurlijk wel. Dat ik morgen op mijn werk niemand gelukkig nieuwjaar hoef te kussen, dat ik iets leuks kan verzinnen met het restje gekookte rijst in de koelkast, dat de liefde die er is, blijft, dat ik zin krijg om mijn buro op te ruimen, dat een huishoudfee langskomt om de ramen te zemen, dat ik nog lang Dikzak mag aaien, dat ik op wonderbaarlijke wijze ineens 3 kilo lichter blijk, dat alle plannen en ideeën die ik al maanden in opschrijfboekjes neerkladder eindelijk tot dat grote nieuwe creatieve project zullen uitgroeien, dat ik enge dingen blijf durven, dat ik de dingen die niet goed voor me zijn durf los te laten.
Dat er nog veel dagen met vergezichten, bier en spaghetti in de toekomst liggen.
No comments:
Post a Comment