Hoera, 45! - Horizon

Zomer 2012: Uitzicht vanaf het MAS in Antwerpen.

Ik reis graag alleen, maar ik reis ook graag met iemand die me lief is.

Het is mooi en bijzonder om iemand te leren kennen door thuis te komen in elkaars huis, te ontdekken waar iemand de koffie bewaart en de waxinelichtjes, en of de wc-rollen opgehangen moeten worden met het papier naar buiten of naar binnen, de kleine eigenaardigheden van deuren die open staan of juist dicht moeten, wc's die alleen doortrekken als je ze vriendelijk toespreekt, kranen waar of geen of gigantisch veel water uitkomt, wat ligt er in de koelkast, waar zijn de lucifers, mag het raam dicht?

Maar als je dat hebt gedaan, is het heerlijk om samen ergens heen te gaan waar je allebei nog nooit geweest bent, of waar je misschien allebei wel eens geweest bent maar waar je nog nooit samen geweest bent en waar je dus toch, op een bepaalde manier, voor het eerst bent.



Samen naar de wereld kijken en langzaamaan ontdekken of je daarin iets gemeen hebt, en of de verschillen die je ontdekt spannend zijn of ergernis opwekkend.

Samen naar de horizon staren, of naar de lucht, de maan, zwijgend, de wereld in je opnemen, samenzijn zonder daar woorden of conclusies of beloftes aan te verbinden.