Onze laatste dag in Colorado.
Een wandeling naar rotsformatie Dillon Pinnacles, net buiten Gunnison. Stilte, weidse uitzichten, blauwe vogels en poserende eekhoorns. Wel een flinke inspanning door het wandelen in ijle lucht. Over de effecten van het leven op 'grote hoogte' gesproken: nadat ik al nachtenlang 5 keer op moest staan voor toiletbezoek, en me afvroeg wat voor raars ik nu weer onder de leden had, kwam ik op het idee 'peeing high altitude' te googelen. En ja hoor, het blijkt een bekend fenomeen als je lichaam bezig is zich aan te passen aan functioneren ver boven zeeniveau.
Na gedane arbeid smaakt een straffe cocktail dan wel weer heel lekker.
En die studente, die Dennis een paar dagen geleden aan de bar met haar wiskunde huiswerk hielp? Die stuurde ons een mailtje, dat ze het zo leuk had gevonden om ons te ontmoeten, en hadden we geen zin om met haar en haar vriendje uit eten te gaan? Welja. En zo zaten we ineens met twee 21-jarigen in een Italiaans restaurant met roodgeblokte tafelkleedjes, te praten over hun toekomstplannen (olifanten redden in Afrika), hoe het is om een koningshuis te hebben, en dat kappertjes erg lekker zijn.
Nu zijn we in New Mexico en hebben zometeen alweer een date, met onze lieve vrienden die we veel en veel te lang niet gezien hebben. Er is sprake van buffalo steaks en flessen rosé, wij nemen jenever, Duralex glazen en zwart-op-wit voor ze mee. En verheugen ons.
No comments:
Post a Comment