Girl in the City

We zijn in een echte stad. Met parkeerproblemen en files, te dure hotels die te ver uit het centrum liggen (want de hotels in het centrum zijn nog veel duurder). Maar ook met: geweldige winkels, fantastisch eten, mensen die zich een beetje opdoffen (dat heb ik in geen 3 weken gezien).

Ik werd ontzettend gelukkig bij de Savory Spice shop, waar ze alle denkbare soorten kruiden en specerijen en mengsels en blends en rubs verkopen. Het ruikt er zalig en je mag alles proeven, alleen de pot met de heetste peper ter wereld blijft dicht - die kun je alleen proeven in de versie waar hij gemengd is met zout.
Je kunt alles kopen in elke hoeveelheid, in plastic zakjes, en dat is ook al zo fijn voor de wereldreiziger die voor sommige mensen iets kleins maar fijns wil meenemen zonder dat de koffer meer dan 23 kilo gaat wegen.

Daarna gingen we lunchen bij The Market. Een unieke plek die zowel winkel, deli als restaurant is, met een chaotische maar toch gesmeerd lopende 'bestelstructuur' (op hun site is er een hele pagina gewijd aan 'how it works' en toch snapte ik het niet helemaal), maar iedereen was enorm behulpzaam en ik kreeg mijn favoriete brunch, hoewel die als zodanig niet op de kaart stond: beboterde toast, met daarop een plak enigszins smeltende kaas, over easy eieren, bacon en groene chilisaus (nou ja, die laatste stal ik van Dennis' breakfast-burrito.)
Dat we deze plek vonden was geen toeval. De vorige avond waren we bij Trinity aan de praat geraakt met een leuke local. Hij herkende onze taal omdat hij ooit als 20-jarige verliefd was geweest op een Nederlands meisje - zij woonde met haar ouders in de VS, en het voornaamste wat hij zich van de relatie leek te herinneren was de moddervette boterkoek die de moeder van zijn liefje voor hem bakte. We hadden een aangenaam bar-gesprek over Europa versus VS, bier, wandelen en eten. 'Gaan jullie naar Denver? Dan MOET je naar.. ah shit ik weet niet meer hoe het heet.. het is een heel bijzondere plek, in de buurt van.. ik weet het niet meer, het is zo lang geleden dat ik er was'. Het barmeisje werd te hulp geroepen en zij wist ook niet hoe het heette, maar wist wel dat het in de buurt van Larimer Street was, en Google deed de rest. Thanks, Scott!

Er was nog een shopping sessie (dank u, creditcard) en daarna een fantastisch diner bij Euclid Hall. Denk: een duitse bierhal met worst en mosterd in alle mogelijke variaties. We aten 4 soorten worst, 4 soorten pickles, 4 soorten mosterd, gegrilde kool, friet met bacon aioli. O, en hoofdkaaskroketjes met pruimensaus.

Denver by night.

We hebben nog 1 dag, met een gepland museumbezoek en nog wat shoppen misschien, een Aziatisch diner, en dan klimmen we morgen in het vliegtuig, verliezen ergens de acht uur die we drie weken geleden cadeau hebben gekregen, en zijn weer thuis.

Tot dan!

Hoe tappen we vandaag

Chorizo met vijgen bij Tapateria.

Things to love about America: verlaten parkeerplaatsen in rare buitenwijken waar dan plotseling (nu ja, niet zo heel plotseling - er was research gedaan door de reisleider natuurlijk) hele leuke bierbrouwerijen opdoemen.
We hadden interessante gesprekken met de barman over het verschil tussen 'cask' bier (getapt met een pomp zoals die in Engelse pubs wordt gebruikt), CO2-bier (getapt met een tap zoals wij die kennen) en nitro bieren (erg hip in de US, zie hier voor uitleg).
We dronken er ook wat bij, maar lieten ons niet helemaal gaan omdat we nog met de auto naar huis moesten rijden. Vanavond gaan we terug, en te voet, zodat we de Slap yer mammy double IPA eer aan kunnen doen.

Beetje cultuur? Hockney in het Colorado Springs Fine Arts Center.

En daarna een zonnige lunch bij La'au's Taco Shop. Mahi mahi met Baja spice rub, mais en mango salsa voor hem, kip gemarineerd met pindakaas en miso, groene papaya en mango salsa voor haar.

Zo moeilijk is het niet, mensen. Fris, gezond, spicy, bevredigend, goedkoop fastfood. Wie opent er een taco winkel in Amsterdam?

Another Poem for Nick & Minnie

(#1, see here)

Five years ago, a whim, taking chances
Who knows what will happen?
We might walk the frozen streets of Tallinn
have cocktails in Nola, sing with the Indigo Girls
Drink Juttertje in Amsterdam, Tequila in Santa Fe.

Plans and dreams and planes will take us anywhere
and who we are with and who we love
and what we do -
it does not change a thing.

And now we are four, and can this get even better?
From sharing our thoughts and eating buffalo,
to being inspired, being brave, and going forward.

"I want you to try this!
We became obsessed with it!"

I will try anything, literally -
and just like rosé, we are only gone for the season.
What shall be next?

Klimwerk

Wandelen maar weer - over iets minder aangeharkte paden dan gisteren. We raakten zelfs een beetje verdwaald, hoewel dat in Amerikaanse natuurparken erg moeilijk is.

Maar eerst nog even het eten van gisteren. Op de foto ziet het er misschien niet zo fraai uit, maar het was geweldig - mac & cheese met bacon en jalapeno's, spruitjes met Koreaanse chilisaus, polenta en citroen, en (niet op de foto) geroosterde bloemkool met rode miso, basilicum en cashews, gebraden kip met bruine boter/appelsaus, gepocheerde appel en lenteui. Dit alles bij Nosh, waar we bijna weg waren gelopen omdat het er raar en gezocht hip uitzag, de muziek stom was en de verlichting onaangenaam. Gelukkig bleven we.

We hebben het vakantieritme inmiddels helemaal te pakken. Vroeg ontbijten, dan een beetje internetten, dan een wandeling of culturele activiteit inclusief lunch of picnic, dan ergens koffie en thee drinken en naar de mensen kijken, lezen/dutje/opfrissen in het hotel, drinken, eten, vroeg naar bed. Uitspoelen en herhalen, zoals ze hier zouden zeggen. Ik zou dat best nog heel lang vol kunnen houden.. jammer dat het einde van deze reis al weer opdoemt.

Godentuin

Het is weer tijd voor een beetje natuur.

We wandelen in de Garden of the Gods, Colorado Springs - met uitzicht op Pikes Peak. Het natuurpark is een beetje Ikea 'zo zie je alles', met geasfalteerde wandelpaadjes enzo, maar zoals gewoonlijk in Amerikaanse natuurparken - als je wat verder loopt dan de meeste bezoekers, laat je de puffende Amerikanen op teenslippers makkelijk achter je en heb je het uitzicht voor je alleen. En kun je in alle rust de vogelpopulatie bestuderen.

Lunch. Na anderhalve week ben ik eindelijk bezweken voor 1 van mijn grote Amerikaanse verleidingen. Reese's Cups! De variant met donkere chocola.

Walter, en Wide open spaces

De een-nalaatste aflevering van Breaking Bad. Op een echte tv, in een echte huiskamer, met pizza en wijn, in een huis waar niet zo lang geleden (sorry - saillant detail wat ik niet onvermeld kan laten) 1 van de hoofdrolspelers van BB op visite is geweest. Weer nieuw bewijs voor dit?

Anyway, wat belangrijker is: Walter White! Met haar! En meer zeg ik er niet over. Volgende week is het voorbij. Dan begin ik misschien alle afleveringen wel weer overnieuw te kijken, want nu er losse eindjes samenkomen, heb ik steeds meer het gevoel dat ik niet goed heb opgelet en een hoop nuances heb gemist.

De volgende dag, onderweg van Santa Fe naar Colorado Springs, achtervolgd door de prachtigste zonsondergang, door het meest uitgestrekte en verlaten landschap.

Hot hot hot

De Santa Fe Farmers market, met pepers in alle soorten en maten en kleuren.

De ster van de show is de groene New Mexican Chile. September in New Mexico ruikt naar deze chili's, die, vers geoogst, in grote ronddraaiende 'ovens' geroosterd worden zodat New Mexicans de hele winter van deze (ingevroren) delicatesse kunnen genieten. Het is een heel bijzondere geur, die ik 5 jaar geleden voor het eerst rook en nu meteen herkende als iets wat heimwee opriep - zoet, warm, kruidig, vurig.

Op de markt: kaasbroodje met groene chili.

Various shades of pink

Uitzicht met hop en uitzicht met ondergaande zon.

Burgerbar.

Mezcal en een rondje Cards against Humanity. Ik won, best een prestatie in een taal die niet de jouwe is. (En ik win nooit wat).

Mmmmmm margarita's

Nou ja, we begonnen met bier.

O nee, eerst deden we nog wat cultureels:

Mooi werk van Jennifer Joseph in het New Mexican Museum of Art.

Na het bier (bij de Marble Brewery) namen onze gidsen ons mee naar The Shed.

Het margarita menu. Eerste levensles van de avond: when in doubt, order a Silver Coin. Dan krijg je een simpele margarita met witte tequila en Cointreau (volgens de kenners superieur aan een margarita met Triple Sec).

The Shed is een echt New Mexican restaurant. Je kiest je hoofdgerecht, een of andere vorm van vlees, vis of kip in een zachte of knapperige maistortilla. En dan kies je je chili saus: rood, groen, of 'Christmas' - een combi van rood en groen. Gebakken ei met zachte dooier erop, veel zure room en extra saus, bonen en pozole erbij, en je hebt zo'n 20 minuten niks te zeggen.

Er volgde nog een ander cafe, met meer Silver Coins, een ontmoeting met local Becky (van wie de tweede levensles kwam: 'everything looks better in skintone fishnets') en nog een ander cafe, met Bulleit Rye Bourbon, en daarna een wandeling door nachtelijk Santa Fe en een lange nachtrust om van alles bij te komen.

Straks worden er hamburgers voor ons gegrild.
Het leven is mooi.

Sweetness

De straten van Santa Fe.

De foto's veranderen: even geen wolkenluchten en weidse vergezichten en bergen aan de horizon, maar cocktails, de tafel op Peter's patio in het licht van de zonsondergang, essentiële New Mexico snacks (cashewnoten met groene chili's, versgebakken tortilla chips, guacamole).

De steak die over was van gisteren transfomeerde ook. Opgewarmd met veel knoflook, kwam hij samen met gepekelde rode ui, meer guacamole, pico de gallo, kool ceviche en refried beans terecht in de geurigste verse maistortilla's.

Er was wijn, er was dit.

En dan ga je foto's van halflege wijnflessen maken, en met de zelfontspanner proberen het moment van vluchtig maar toch zo betekenisvol geluk vast te leggen.

Zo ziet dat er dan uit.

Vijf jaar later

Bij dezelfde Whole Foods supermarkt in Santa Fe.

Een beetje ouder, een beetje grijzer
een beetje dikker, een beetje wijzer.

Jammer dat er geen berg met chili's was!