Een etmaal in Parijs

Een paar weken geleden was ik 24 uur in Parijs. Nou ja, het had 24 uur moeten zijn, het was uiteindelijk 22 uur omdat mijn Thalys 2 uur lang stil stond in het besneeuwde Noord-Franse niemandsland, achter een kapotte Eurostar (waar waarschijnlijk iets aan vastgevroren was, ofzo).

Het enige probleem wat dit opleverde was dat ik geen tijd had voor een middagdutje - verder gingen alle plannen gewoon door volgens schema, zodat het me gelukt is om in dat etmaal 2 restaurants, 1 wijnbar (2 x), 2 cafe's, 1 meesterbanketbakker en 1 magnifieke tentoonstelling aan te doen.

Het was vermoeiend maar geweldig.

Rechts restaurant Le Comptoir, links het piepkleine wijnbarretje L'Avant Comptoir.

Wijn en hapjes bij L'Avant Comptoir...




... waar het echt heel heel klein is.

Blanquette de Veau bij Semilla. Het ziet er niet erg spannend uit maar was ongelooflijk lekker (en dapper, ik zie geen Nederlands restaurant iets serveren wat zo eenvoudig en ouderwets en boers is, zonder in de verleiding te komen het op te leuken). Boterzacht kalfsvlees, zacht-zoete raapjes, en dat alles bedekt met een fluwelige witte saus die me erg deed denken aan de melksaus van mijn moeder.

Ja, kijk, ik was echt in Parijs. En het was heel erg vies weer.

Maar dat maakte niks uit, want ik mocht naar prachtige kunst kijken,

... en daarna bij Le Comptoir een fantastische omelet eten en mijn krappe etmaal afsluiten met een lavendel Crème brulee.

N'est pas mal!