Beter wordt het niet: ik zit, aan het eind van een lange werkdag, op een zonnig terras met een groot glas koude rosé voor mijn neus, met de verhalen van Lydia Davis als entertainment, en zometeen ga ik thuis een pannetje chili con tempeh opwarmen.
Vanuit mijn ooghoek zie ik hem aankomen, de frisse veertiger met de collectebus. Hij draait bij alle terrasgasten, zo te zien, hetzelfde verhaaltje af, en allemaal graaien ze in tassen en portemonnees naar kleingeld. Het is moeilijk om niet aan een goed doel te geven als je in de zon een drankje van een euro of 4 zit weg te werken.
Dan staat hij aan mijn tafel. Een collectebus met een geloofwaardig label, en aan de boord van zijn lichtblauwe overhemd bungelt een badge die me meteen overtuigt van zijn authentieke goededoelen-heid.
"Mevrouw!" zegt hij. "Kunt u misschien een miserabel centje missen voor..."
Ik onderbreek hem. "Sorry wat zeg je?"
"Een miserabel centje! U weet wel, een armzalig bedragje in deze tijden van crisis, voor het goede doel!"
"Een miserabel centje heb ik niet," zeg ik terwijl ik de muntjes die ik al klaar had liggen klaterend in de bus laat rollen."Wel gewoon wat kleingeld. Nee ik hoef niet te weten waar het precies naar toe gaat," want hij wil me een brochure laten zien, met zielige kinderen of juist blije kinderen misschien.
"Dank u wel!" zegt hij.
"Waarom zeg je 'miserabel'?" vraag ik.
"Ja, dat is me zo verteld, dat ik dat moet zeggen".
"Nou", zeg ik, "Het is maar een tip, maar ik zou dat woord niet meer gebruiken hoor. Het klinkt nogal deprimerend, en mensen geven vast meer als ze geen deprimerende woorden horen."
"O", zegt hij.
Aan het tafeltje naast me zegt hij: "Goeienavond, heeft u misschien een.. een... " en hij komt er niet uit, en dan zegt hij het toch, en hij vraagt weer om een miserabel centje. Mijn buren gooien geld in de bus, en ik heb er spijt van, dat ik een enthousiaste goededoelenjongen met mijn betweterige taalobsessies onzeker heb gemaakt. Terwijl zijn scenario prima werkte, en hij ook nog eens de orders van de goededoelenbazen aan het uitvoeren was.
Ik kan maar beter doorgaan met rosé drinken.
